De afgelopen jaren hebben we zeker niet stilgezeten. En hoewel we via andere mediakanalen regelmatig updates gaven over de stand van zaken hier op het erf, is het op deze website wat stiller gebleven. Tijd om daar verandering in te brengen en je in beeld en verhaal op de hoogte te brengen en mee te laten genieten.
Het begon dus allemaal in 2015 met een een kale akker, daar kon je al meer over lezen. Ondanks dat er geen leven meer in de bodem leek te zitten, waren na een jaar ‘niets doen’ de regenwormen terug en konden we in de zomer van 2016 al de eerste groente en fruit oogsten. Ieder jaar pakten we een stukje van het perceel aan, vaak met succes, maar soms ook niet (of niet meteen).
In 2016 legden we de eerste ‘moestuin cirkel’ aan. Met een omheining van wilgentakken die het wild buiten de tuin zou houden en beschutting zou geven tegen de wind. De wilgen sloegen goed aan en vormen nu een mooie groene afrastering, voedsel voor insecten, een schuilplek voor vogels en egels en elk jaar meterslange takken die we opnieuw kunnen planten of snipperen om de paden mee aan te vullen. De looppaden waren ongeveer 20 cm diep uitgegraven en volgestort met houtsnippers die overtollig water vasthouden als het langere tijd veel regent en vocht afgeven aan de omliggende groentebedden in het droge seizoen. Deze tuin heeft een paar jaar dienst gedaan, en enorm veel aardbeien, rabarber, frambozen, wijnbessen, artisjokken, kruiden en lavendel geleverd, maar eigenlijk waren we te snel van start gegaan en was de bodem nog niet voldoende verbeterd om eenjarige groentes op te verbouwen. De zomers van 2018 en 2019 waren ontzettend heet en droog, de bodem was zo hard, dat we het doorgroeiende gras en onkruid er niet uitkregen en langzaam aan overwoekerde dat de tuin.
De vaste planten en kruiden die er nog stonden hebben we een andere plek gegeven en de varkens worden deze winter ingezet om het stuk om te woelen. Daarna volgen we dezelfde stappen als bij de nieuwe moestuin (lees daarover nog even verder) maar zullen we hier een medicinale kruiden en bloementuin gaan aanleggen.
Ondertussen gingen we gewoon door met het aanplanten van fruit- en notenbomen, verschillende soorten bessen en vaste eetbare (groente) planten rondom de meer beschutte cirkeltuinen. We legden slootjes en poelen aan op de nattere stukken en elk jaar mochten de varkens een stuk land om woelen waar wij vervolgens eerst aardappels pootten en het jaar erna vaste eetbare soorten aanplantten.
In 2019 hebben we opnieuw een moestuin cirkel aangelegd. We hadden geleerd van de fouten die we met de eerste moestuin hadden gemaakt en pakten het nu anders aan. Die winter hadden de varkens het stuk land waar de moestuin zou komen omgewoeld en vanaf het voorjaar zijn we de paden en bedden gaan aanleggen. Pollen gras die de varkens hadden laten liggen hebben we verwijderd en dit keer hebben we een flinke laag natuurcompost op de bedden gebracht voordat we groentes gingen zaaien en planten. De paden waren ook nu uitgegraven en volgestort met houtsnippers. Die zomer hadden we al een mooie opbrengst groente, aardappels en aardbeien.
Begin 2020 hebben we nog een keer een flinke laag compost op gebracht. Spitten doen we niet en het betreden van de bedden is streng verboden :). Door alleen op de paden te lopen, de bodem zo min mogelijk te verstoren en bedekt te houden met een laag mulch neemt het bodemleven toe en verbeterd de structuur en vruchtbaarheid van de grond. Zomer én najaar 2020 gaven een top oogst. Mede door de geldende beperkingen van dat jaar, was er veel meer tijd voor de tuin, en dat wierp zijn vruchten af! In 2021 was de zomer nat en fris, met als gevolg veel slakken en een lagere opbrengst. 2022 was juist enorm warm en droog. Een uitstekend kampeerseizoen en daar hadden we dan ook handen aan vol, met als resultaat een mindere opbrengst uit de tuin.
Er zijn nog steeds stukken die nog onbewerkt en onbeplant zijn, gelukkig maar want zo kunnen we de komende jaren nog meer aanplanten. De ideeën daarvoor vormen zich steeds weer, door dingen we die we zien bij anderen, door gesprekken met mensen en door te blijven observeren hoe de tuin reageert op ons ingrijpen. Maar wat is er veel veranderd! Bijna alle vaste planten zijn goed aangeslagen. De eerste jaren hebben ze het vaak wat moeilijk, maar na zo’n 3 jaar zie je ze haast groeien waar je bijstaat. Zo vormen de olijfwilgen (stiksofbinders) een prachtig hoge haag ten noorden van de fruitbomen, vormen de drakenwilgen (bijenplant) een windkering aan de zuid-west kant van het perceel vormen de honingbessen een ware bessengaard, en hebben we al de eerste amandelen en hazelnoten kunnen oogsten naast de vele appels, peren, kersen, pruimen, moerbeien en bessen.
Wil je de tuin zelf komen bekijken dan is dit mogelijk! Verblijf je op OEST Farm&Stay, dan heb je vrij toegang tot de tuin. Daarnaast zijn er vanaf maart ook weer rondleidingen gepland.